του Παντελή Κυδώνη
Η παραβατικότητα ανηλίκων αναφέρεται στη παραβατική συμπεριφορά από άτομα που δεν έχουν ακόμη φτάσει την ηλικία της ενηλικίωσης. Η παραβατικότητα ανηλίκων μπορεί να καλύπτει διάφορες πτυχές, συμπεριλαμβανομένων των ακόλουθων:
Παραβατική Συμπεριφορά: Ανήλικοι μπορεί να εμπλέκονται σε δραστηριότητες που θεωρούνται παράνομες, όπως κλοπές, βανδαλισμοί, ή άλλες παραβατικές πράξεις.
Κατανάλωση Ναρκωτικών και Αλκοόλ: Η χρήση ναρκωτικών ή αλκοόλ από ανηλίκους μπορεί να θεωρηθεί παραβατική, καθώς πολλές χώρες έχουν νομοθεσία που περιορίζει την πρόσβαση τους σε αυτές τις ουσίες.
Σχολική Παραβατικότητα: Ανήλικοι μπορεί να εμπλέκονται σε συμπεριφορές παραβατικές στο πλαίσιο του σχολικού περιβάλλοντος, όπως την αντισυμβατική συμπεριφορά.
Σεξουαλική Παραβατικότητα: Σχετικές παραβατικές συμπεριφορές στον τομέα της σεξουαλικότητας, όπως η σεξουαλική εκμετάλλευση ή η καταναγκαστική πορνεία.
Η αντιμετώπιση της παραβατικότητας ανηλίκων είναι σύνθετη και συχνά περιλαμβάνει τη συνεργασία μεταξύ των οικογενειών, των εκπαιδευτικών, των κοινοτήτων και του συστήματος δικαιοσύνης για να παρέχει στους ανηλίκους τις απαραίτητες υπηρεσίες και τη στήριξη που χρειάζονται.
Μία ωμή βία από ανήλικους που ενεργούν χαρακτηριστικά γιατί έτσι γουστάρουν από έλλειψη συμπόνιας, σκληρότητας ή ανελέητης αγριότητας. Η ωμή βία μπορεί να εμπεριέχει σωματική βλάβη, ψυχολογική κακοποίηση ή άλλες μορφές κακομεταχείρισης.
Ζούμε στον 21ο αιώνα και είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ωμή βία μπορεί να εκδηλωθεί σε πολλούς τομείς της κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των εγκλημάτων, των πολέμων, των συγκρούσεων, της οικογενειακής βίας, και άλλων περιβαλλοντικών ή κοινωνικών συμφραζομένων.
Πως θα καταπολεμήσουμε της ωμή βία; Απαιτείτε συνήθως δράση σε διάφορα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένων των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, της ψυχολογικής υποστήριξης, της νομοθεσίας κατά της βίας, και της ανάπτυξης μιας κουλτούρας σεβασμού και ανθρωπιάς.
Η παραβατικότητα ανηλίκων και η βία αυξάνεται ραγδαία. Μετά την πανδημία και την επιστροφή των μαθητών στα σχολεία, η βία μεταξύ ανηλίκων εξαπλώνεται ραγδαία, στο κέντρο ακόμη και στις μικρο γειτονιές.
Τα τελευταία 4 χρόνια τα πράγματα έχουν ξεφύγει… Οι συμμορίες στις γειτονιές δεν θα πλάκωναν πότε κάποιον που ήταν μόνος του στον δρόμο. Τώρα 5 και 10 άτομα ψάχνονται για να την πέσουν σε όσους κυκλοφορούν μόνοι τους.
Η πανδημία τα τελευταία έτη επέφερε αρνητικές συνέπειες στις οικογένειες και κυρίως στην ανατροφή των ανηλίκων τέκνων, με την έλλειψη κοινωνικοποίησης, τα λανθασμένα πρότυπα που λαμβάνουν από συνομηλίκους στη σχολική καθημερινότητα, και την συνάμα αλληλεπίδρασή τους στις κοινωνικές πιέσεις, δημιουργώντας έτσι, ανεπιθύμητα αποτελέσματα.
Έχουν παρουσιαστεί πλέον στο προσκήνιο αμέριστα περιστατικά εκφοβισμού και σωματικής βίας, όχι μόνο στα σχολικά προαύλια, αλλά σε δημόσιους και οικείους χώρους, σε μέρη που μπορεί να υποθέσει κανείς την ασφάλεια και την υποτυπώδη ηρεμία. Μήπως όλα αυτά υπήρχαν αλλά συγκαλύπτονταν;
Η συνήθεια κατηγοριοποίησης των παραβατών πριν δεκαετίες σε «παραμελημένους ανηλίκους» ήταν τακτική. Με το πέρασμα των χρόνων όμως, η δημιουργία ομάδων για τη διάπραξη παρανομιών από ανήλικες προσωπικότητες και η ανάγκη για έντονη εκδήλωση σωματικής βίας έχει αποτελέσει θεσμό για την συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, όπως και η χρήση ναρκωτικών και αλκόολ.
Η παρέμβαση της πολιτείας με κάθε μέσο, είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω κοινωνικών φορέων συνεργαζόμενων με τους γονείς, πρέπει να καταστεί άμεση και απαραίτητη, για τη συνέτιση και την επαναφορά των ανηλίκων, που παρεκκλίνουν από το δρόμο τους.
